Een triest verhaal

We zouden Hielke eigenlijk laten helpen na haar vorige nestje.
Maar omdat ze maar één levend kitten had mocht ze nog voor een herdekking. Hiervoor hebben we gewacht tot ze goed hersteld was van haar vorige zwangerschap.

Zaterdag 17 augustus 2019 was het zo ver. De krolsheid zette die dag goed door en dus besloten we om haar 's avonds nog naar Kasper te brengen.
De dekking verliep meteen goed en donderdag is ze weer opgehaald.

Dat ze drachtig was, is vrijwel wel direct duidelijk. De hele zwangerschap verloopt voorspoedig. Hielke  paste haar gedrag aan, is voorzichtiger en springt niet meer zo wild. Ze ligt  altijd bij ons als we aan het eten zijn of op de bank zitten.

Dit gedrag veranderd afgelopen donderdag, (10 oktober). Hielke blijft lang op de bak zitten persen,  net zoals ze als kitten deed toen ze regelmatig een blaasontsteking had en daarna blijft ze weer stilletjes in haar mandje liggen.
De dag er op is  ze aan het vloeien. Ook heeft ze geen eetlust meer,  zien we haar niet meer drinken en reageerde ze niet meer op ons.

Dit is niet goed dus de dierenarts gebeld. We kunnen een afspraak maken voor één uur die middag

De dierenarts constateert  dat er een dood kitten in de baarmoeder zit dat ze erprobeerde er uit te werken.
De ander kittens zouden hierdoor vergiftigt raken en het waarschijnlijk ook niet reden. Maar het allerergste was dat Hielke dit zelf mogelijk niet zou overleven.

We zijn naar huis gegaan met het advies om aftewachten of ze toch nog zou gaan eten. De kittens waren nog geen acht weken en bij een eventuele keizersnede zouden ze het niet overleven. Maar omdat  niet verwacht werd dat Hielke spontaan weer zou opknappen  kregen we ook meteen een afspraak voor een ingreep later die middag.

Aangezien Hielke de hele dag al geen brokjes heeft gegeten en zelfs de cosma kip liet staan hebben we het maar met de recovery geprobeerd.
Hiervan heeft ze een klein hapje gehad, ook heeft ze een klein beetje water gedronken, maar ze knapte hiervan totaal niet op. Sterker nog, het leek wel of ze steeds slechte werd.

Welke keuze maak je dan.
De gezondheid van moederpoes staat bij ons voorop!
Je kunt nog een paardagen wachten tot de kittens een leeftijd hebben gehaald dat ze levensvatbaar zijn maar de kans dat die het al zouden overleven in zo'n omgeving is klein. De kans dat moederpoes het niet zal halen wordt alleen maar groter.
Dan is de keus niet erg moeilijk.

De operatie verliep vlot. Ze was drachtig van vier grote kittens waarvan 3 nog in leven. Alleen waren ze  nog niet vergenoeg ontwikkeld en dus ook niet levensvatbaar. We hebben haar ook meteen maar laten helpen. Dit  was een keuze die we van tevoren al hadden genaakt.
Hielke kwam snel weer bij uit de narcose en ze mocht meteen weer mee naar huis.

's Avonds eerst maar bijkomen  van deze heftig gebeurtenissen. De verwarming werd wat hoger gezet omdat ze toch wel koud aanvoelde. Later mocht ze weer wat eten en daar had ze meteen al wel weer zin in.
De volgens ochtend liep ze alweer door de keuken, zo blij om ons te zien, en wij zo blij dat we de  "oude" Hielke weer terug hadden. Ze ging weer lekker eten en ook de andere poezen reageerden goed op haar. Lowie is hele dag lekker bij haar gebleven, zo lief rustig en zorgzaam.
Dit is voor ons het bewijs dat we de juiste keuze hebben gemaakt.

Het blijft toch bijzonder om te zien  hoe snel een poesje zich van zo'n grote ingreep kan herstellen

Hielke na de zware ingreep alweer lekker alert en aanwezig

 Helaas weer geen nestje maar met Hielke zelf komt alles weer goed 

Een verhaaltje over éénlingen

Rozita is niet onze eerste éénling. Hiervoor heeft Unagh drie keer een éénling  gehad.

Met Unagh hebben we drie keer geprobeerd om een nestje te fokken.
De eerste keer was in 2010.
Na een probleemloze zwangerschap volgt een zeer moeilijke bevalling. Ze heeft zoveel pijn dat ze dit wil afreageren op het kitten. Hierop hebben we besloten om moeder en kitten even apart te houden.
Een tweede kitten wordt geboren, Dan stoppen de weeen en moet ze naar de dierenarts om een injectie oxytocine te halen.
Hierna worden er nog 3 kittens geboren waarvan  één al was overleden.

De dagen er op zijn er 3 van de 4 kittens overleden, 2 waarschijnlijk door een infectie bij de moederpoes.

Het kitten dat is overgebleven is Guus.

Guus was dus onze eerste éénling. Met heel veel liefde, aandacht en geduld van onze kant is hij uiteindelijk uitgegroeid tot een geweldig aanhankelijke kater.

Unagh mag voor een herdekking. Ook bij deze bevalling gaat het niet goed. Uit dit nestje van 4 komt maar één kitten levend ter wereld, Hielke.
Ook Hielke hebben we voor het grootste gedeelte zelf groot gebracht en is hierdoor ook erg aan ons gaan hechten.

Om geen risico's meer te lopen bij de bevalling besluiten we bij het derde en tevens laatste nestje voor een geplande keizersnede te gaan.
Dit gaat goed, alleen zit er deze keer maar één kitten in en zo wordt Khymo als éénling geboren.

Doordat Unagh niet zo veel interesse heeft voor de opvoeding van haar kitten dachten we altijd dat ze geen geboren moeder was. Nu we wat meer ervaring hebben met éénlingenen, zijn onze gedachten daarover toch enigszins gewijzigd.

Hielke heeft al 3 keer een prachtig nestje groot gebracht. Ze is lief voor de kleintjes, voedt ze goed, en ze groeien allen uit tot prachtige sociale op de mens gerichte poezen. Hiervoor hoeven we niets te doen dan toe te kijken en te genieten.

Nu ze deze keer door een hel van een bevalling maar één kitten over heeft lijkt ze niet meer op de moeder die ze was voor haar voorgaande nestjes.

Hielke heeft vrijwel geen interesse voor haar kitten, blijft er niet bij liggen om het te voeden en te verzorgen.
De eerste dagen blijven wij zoveel mogelijk bij haar zitten om het kitten de gelegenheid te geven te drinken. Met het eerste melk krijgt ze ook de juiste stoffen binnen die zo nodig zijn om een goede afweersysteem te krijgen. En met veel moeite lukt het ons om Hielke tot rust te laten komen.
Het kitten krijgt helaas toch te weinig voeding binnen om goed te kunnen groeien dus zit er niets anders op dan bij te voeden. Hielke vindt alles goed, ze doet totaal geen moeite om haar kitten terug te halen. Hierdoor raakt het kitten al van jongs af aan zeer aan ons gehecht en andersom ook.

Het is voor ons niet alleen genieten, het geeft je meer zorgen dan een gezond nestje. Ook is het soms best wel zwaar om al die voedingen met een goede regelmaat in je dagelijks leven in te plannen. Maar als je dan naar het prachtige eindresultaat kijkt maakt dat veel goed.

Aan aandacht van poezen komt ze ook niets te kort. Er lopen hier voldoende jongere poezen rond die het maar wat leuk vinden om te moederen. En hierdoor vind Hielke het ook wel weer gezellig worden, zo heeft ze toch een beetje een nestgevoel. Een klein kitten vormt geen directe bedreiging voor de groep zoals je soms met een heel nestje wel ziet.

Het schijnt een natuurlijk verschijnsel te zijn dat moeders niet bij een éénling blijven. Ze zien het niet als een volledig nest, en dat is het natuurlijk ook niet. Het overleefsysteem in het dier zegt ook dat ze zo snel mogelijk weer aan een nieuw nestje moeten beginnen.
Dit verklaard misschien ook wel dat de moederpoes vaak snel weer krols wordt.

Of Unagh een goede moederpoes geweest zal zijn voor een volledig nestje komen we dus nooit te weten. Tijdens de keizersnee bij het laatste nestje hebben we haar ook meteen maar laten helpen.
Wat we wel weten is dat ze met plezier de rol van oma speelt voor al haar kleintjes.

3 weekjes oud en 2 moeders

De kleine meid is inmiddels al 3 weken oud, en na een wat moeizame start ontwikkeld ze zich gelukkig goed.

In het begin hebben we ons grote zorgen gemaakt over haar gewicht. In plaats van dat haar gewicht toenam woog ze bij iedere weging iets minder.
Hierop zijn we direct gestart met bijvoeden.
Ze is sterk en levendig genoeg, drinkt goed bij Hielke, maar blijkbaar is er bij Hielke toch iets mis gegaan na de heftige bevalling waardoor ze te weinig voedingsstoffen in haar melk heeft.
Door het bijvoeden neemt haar gewicht gelukkig weer toe. Het gaat iets langzamer als we bij vorige nestjes gewend zijn. Pas na ruim 2 weken is ook bij haar het geboortegewicht verdubbeld.

Verder gaat haar algemene ontwikkeling als een speer.
Na een week zijn de oogjes al open gegaan en kijkt ze ons aan met hele lieve kraaloogjes.
De tandjes zijn door en zijn vlijmscherp. Ze probeert overal al in te bijten, ook in ons.

Verder hebben we haar eigenlijk nooit zien kruipen en probeert ze al van kleins af aan op haar pootjes te staan. Hierdoor was ze al met twee weken in staat om een rondje door de keuken te lopen.

Hielke is een makkelijke moeder en vindt alles goed, maar sinds kort is er een ander poesje mee gaan moederen, Orchid, en die stelt toch wel wat stengere regels. Ze liggen gezellig met z'n drieën in het warme holletje en de kleine blijft er nu ook beter bij.

Eigenlijk is het zo beter voor Hielke. Hiervoor was Hielke altijd grotere nestjes gewend en het lijkt er op dat één kitten niet echt een uitdaging is voor haar. Ze is wel heel lief en zorgzaam voor de kleine, maar het lijkt er op dat ze zich snel verveeld. Nu Orchid er ook bij ligt is Hielke ook weer meer bij haar kleine.

Maar ja als je al drie weekjes bent valt er nog heel veel te leren. En als nieuwsgierig kittentje reageer je dan op alles wat er om je heen gebeurt. Zodra ze ons hoort komt ze naar je toe. En ook de grote poezen zijn leuk om mee te spelen. Al gaat dat soms nog wel een beetje te wild. Maar dan is moeder Orchid er om haar weer veilig terug te brengen naar Hielke.

Hielke's bevalling

Ruim drie jaar geleden zijn we begonnen met dit blog. Het doel hiervan was in eerste instantie voor ons zelf het bijhouden hoe de zwangerschap, de bevalling en het opgroeien van de kittens verloopt.

Alle nestjes zijn van het begin van de blog tot nu toe vrijwel zonder problemen verlopen. Hiervoor hebben wij echter wel de nodige probleem bevallingen gehad en helaas lijkt dit zich deze keer te herhalen.

Een week voor de uitgerekende datum, dinsdag 27 december,  hebben we de kittenkamer ingericht.
Na een grondige inspectie van Hielke lijkt ze hier heel tevreden mee.

De dag er op gebeurt er iets in Hielke haar buikje. Ze is een beetje aan het vloeien en de relaxte Hielke wordt onrustig. Vanaf die dag zijn we 's nachts maar bij haar blijven slapen.
We weten niet wat er gebeurt is en de volgende dag is ze weer de rust zelve.

We kunnen niets ander doen dan afwachten.

Ze is 4 december uitgeteld en omdat ze altijd iets later is zijn we van de datum van 5 december uitgegaan.
Op 5 december werd ze wel wat onrustig, de hormoontjes waren wat in de war. De twee jongste poesjes  in huis Orchid en Quinty werden door Hielke aangezien voor kittens. Hier had ze het druk mee.

In de nacht van woensdag op donderdag lijkt de bevalling op gang te komen. Ze laat het vruchtwater lopen en ze vloeit. We zien alleen nog geen weeën.
Het wachten duurt lang, zowel voor Hielke als voor ons. Er bij weg gaan durven we niet want het lijkt er op dat het elk moment kan gaan beginnen.
En dan, aan het einde van de middag, de weeën lijken op gang te komen.

Met heel veel moeite perst ze er iets uit. Geen kitten, nee het is een placenta. Het ziet er vreemd uit, is uitgedroogd en bevat geen navelstring, laat staan een kitten.
Heeft dit te maken met wat er woensdag 27 november heeft plaatsgevonden?

Hierna krijgt ze weer weeën, en om 19.00 uur wordt een prachtig sorrel zilver katertje van 105 gram  geboren, helemaal compleet alleen levenloos. Ook na flink wrijven en de luchtwegen vrij te hebben gemaakt van vruchtwater gebeurt er niets.
Heel verdrietig na alle inspanningen en energie.

Hielke is ook doodop, heeft vanaf de vorige avond niet meer gegeten en wil ook niets eten. Gelukkig hebben we nutri-drop in huis en hiermee wordt ze weer wat levendig.

Even later om 19.30 heeft ze weer weeën en krijgt ze een zwart-zilver poesje. Gelukkig doet deze het wel. Ze is er erg blij mee. Het kitten wordt meteen flink gewassen en ook de placenta wordt door moeder opgegeten.

Het buikje is zo te voelen nog niet leeg. De hoop op nog één of twee levende kittens blijft. Maar er komt niets meer opgang. Wat doen we, het loopt al tegen middernacht, toch maar gaan slapen? Niet alleen wij maar ook Hielke is doodop.

Voor de zekerheid bij haar gaan proberen te slapen. Het is 1 uur 's nachts, opnieuw weeën.
Een mooie zwart-zilver kitten wordt geboren, helaas al overleden.
Vlot daar achteraan herhaald zich hetzelfde nog een keer. Hielke totaal uitgeput....

Het had zo'n mooi nestje kunnen zijn van 4 of 5. Maar gelukkig hebben we één mooi kitten, en daar moeten we blij mee zijn!
Niet alleen wij moeten dit eerst verwerken, maar zeker ook Hielke.
De volgende dag is ze onrustig, loopt te mauwen en te koeren door het huis, opzoek naar de andere kittens.
Ze was voor de laatste twee bevallingen  naar boven verhuisd, maar de volgende ochtend wou ze weer terug naar beneden. Moeders wil is wet, dus blijft ze beneden.

5 December surprise?

Hielke lekker ontspannen op haar plekje op de kast.

Kasper

Hielke en Kasper op herhaling!

Op 5 maart 2017 is Hielke haar eerste nestje van Kasper geboren. Dit  nestje bestond toen uit 4 mooie en lieve abessijn-variant kittens.
En omdat we graag nog een nestje van Hielke willen, hebben we besloten om deze combinatie te herhalen. Op 29 september hebben we Hielke uit logeren gebracht en haar 3 oktober weer opgehaald.

Dat Hielke nu drachtig is, is overduidelijk. Ze heeft al een mooi buikje, loopt lekker te waggelen, wil allen maar bij je zijn en knuffelen en is gek op (ons) eten!. Ze is zo ontspannen en relaxt, en geeft ons het gevoel dat dit allemaal wel goed komt, maar het blijft altijd spannend.

Een gouden mandje gevonden voor Pleuni

En ook voor Pleuni hebben we een nieuw huisje gevonden.

Nadat er mensen hadden gebeld die er graag een tweede aby bij wilden, reageerden ook Mat en Rezie.
Mat en Rezie hebben al twee poesjes van Hielke haar tweede nestje, Lotte en Lieske (Nouska en Nina). Ze hebben er lang over moeten nadenken maar ze zouden het leuk vinden om Pleuni er ook bij te hebben.

Helaas waren de andere mensen hun net voor. Deze mensen wilden zondag 30 juli langskomen maar doordat ze midden in een verhuizing zaten hebben ze deze afspraak eerst afgebeld. Hierna hebben ze geen contact meer met ons opgenomen en aangezien wij verder geen gegevens van hun hadden zijn we er maar van uitgegaan dat ze geen belangstelling meer hadden.

Het voelt voor ons goed dat Pleuni naar haar halfzusjes mag verhuizen. Ze krijgt daar echt een gouden mandje. Maar voorlopig blijft ze nog even hier.
Berend hun Ragdoll kater van 14 jaar, is namelijk ernstig ziek. Hier zijn ze zo liefdevol mee bezig dat ze een nieuwe kitten niet de aandacht kunnen geven die het nodig heeft. Hier hebben wij uiteraard alle begrip voor.

Pleuni heeft het hier ook geweldig naar haar zin, en ook voor Orchid is het erg leuk dat ze ook nog een jong speelkameraadje heeft.
Alleen kunnen we Pleuni niet zelf houden, we hebben het idee dat dat voor onze andere poezen te veel wordt. Vooral voor Nieske, die trekt zich wat terug en wil alleen aandacht als ze samen met ons boven is. Orchid is een stuk rustiger dan Pleuni dus dat past hier beter in de groep.
Het enige nadeel datl Pleuni langer blijft is dat wij steeds meer aan haar zijn gaan hechten. Ze is namelijk super op mensen gericht en een echte knuffelpoes.

En dan besluiten Mat en Rezie dat het toch wel fijn zou zijn als Pleuni wel gaat verhuizen. Pleuni komt als extra aanvulling in hun kattengroepje en daar kijken ze toch wel erg naar uit. Maar wij begrijpen maar al te goed hoe dubbel dit voor hun voelt. Net zo'n dubbel gevoel als wij hadden voor de geboorte van dit nestje (5 maart) en de zieke Akitha die op 4 maart is overleden.

Bijna alle 9 kittens zijn inmiddels verhuisd.

Pippin en Phaedra hebben een nieuwe hobby, gamen

Pippin enPhaedra samen slapen.

Pippin en Phaedra even mooi poseren 

M
S

Senna en Maddy hebben  ook een hobby

Senna en Maddy, voorheen Osean en Odi 

Nog een  hobby van Senna en Maddy, lekker naar buiten aan het tuigje,

en ook Olga heeft een nieuwe hobby

En Olga kan ook mooi poseren

 Ja, wat zou ik nu eens gaan uitspoken denkt Olga

  De lieve mooie stoere Oscar

 Oscar zijn nieuwe hobby, boomklimmen

Oscar op bezoek bij zijn nieuwe vriendje, egel

Gaia (Prada) heeft ook een nieuw vriendje, Ramsus

Prada heet nu Gaia

En Gaia, (Prada) heeft een schoenen hobby

Van de in totaal negen kittens uit 2 nestjes zijn er inmiddels al 7 kittens verhuisd. Eentje blijft bij ons (Orchid) en van het nestje van Hielke is het poesjes Pleuni  nog beschikbaar.

Het is zo leuk om te horen hoe snel een kitten aan een nieuwe situatie raakt gewend.
Al het nieuwe "personeel" komt met vergelijkbare verhalen.
Het begint bij ons al dat ze haast vanzelf in hun nieuwe reismandje stappen.  De lange autorit verloopt uiterst ontspannen, de kittens liggen uiteindelijk lekker  te slapen in hun mandje .En eenmaal "thuis" aangekomen gaan ze meteen op ontdekkingstocht. Totaal niet bang, lekker eten en drinken, op de bak en spelen met hun nieuwe speelgoed. Als ze dan moe zijn geworden vallen ze lekker spinnend en knuffelend bij hun nieuwe baasje op schoot in slaap.