zondag 9 december 2018

Hielke's bevalling










Ruim drie jaar geleden zijn we begonnen met dit blog. Het doel hiervan was in eerste instantie voor ons zelf het bijhouden hoe de zwangerschap, de bevalling en het opgroeien van de kittens verloopt.

Alle nestjes zijn van het begin van de blog tot nu toe vrijwel zonder problemen verlopen. Hiervoor hebben wij echter wel de nodige probleem bevallingen gehad en helaas lijkt dit zich deze keer te herhalen.

Een week voor de uitgerekende datum, dinsdag 27 december,  hebben we de kittenkamer ingericht.
Na een grondige inspectie van Hielke lijkt ze hier heel tevreden mee.

De dag er op gebeurt er iets in Hielke haar buikje. Ze is een beetje aan het vloeien en de relaxte Hielke wordt onrustig. Vanaf die dag zijn we 's nachts maar bij haar blijven slapen.
We weten niet wat er gebeurt is en de volgende dag is ze weer de rust zelve.

We kunnen niets ander doen dan afwachten.

Ze is 4 december uitgeteld en omdat ze altijd iets later is zijn we van de datum van 5 december uitgegaan.
Op 5 december werd ze wel wat onrustig, de hormoontjes waren wat in de war. De twee jongste poesjes  in huis Orchid en Quinty werden door Hielke aangezien voor kittens. Hier had ze het druk mee.

In de nacht van woensdag op donderdag lijkt de bevalling op gang te komen. Ze laat het vruchtwater lopen en ze vloeit. We zien alleen nog geen weeën.
Het wachten duurt lang, zowel voor Hielke als voor ons. Er bij weg gaan durven we niet want het lijkt er op dat het elk moment kan gaan beginnen.
En dan, aan het einde van de middag, de weeën lijken op gang te komen.

Met heel veel moeite perst ze er iets uit. Geen kitten, nee het is een placenta. Het ziet er vreemd uit, is uitgedroogd en bevat geen navelstring, laat staan een kitten.
Heeft dit te maken met wat er woensdag 27 november heeft plaatsgevonden?

Hierna krijgt ze weer weeën, en om 19.00 uur wordt een prachtig sorrel zilver katertje van 105 gram  geboren, helemaal compleet alleen levenloos. Ook na flink wrijven en de luchtwegen vrij te hebben gemaakt van vruchtwater gebeurt er niets.
Heel verdrietig na alle inspanningen en energie.

Hielke is ook doodop, heeft vanaf de vorige avond niet meer gegeten en wil ook niets eten. Gelukkig hebben we nutri-drop in huis en hiermee wordt ze weer wat levendig.

Even later om 19.30 heeft ze weer weeën en krijgt ze een zwart-zilver poesje. Gelukkig doet deze het wel. Ze is er erg blij mee. Het kitten wordt meteen flink gewassen en ook de placenta wordt door moeder opgegeten.

Het buikje is zo te voelen nog niet leeg. De hoop op nog één of twee levende kittens blijft. Maar er komt niets meer opgang. Wat doen we, het loopt al tegen middernacht, toch maar gaan slapen? Niet alleen wij maar ook Hielke is doodop.

Voor de zekerheid bij haar gaan proberen te slapen. Het is 1 uur 's nachts, opnieuw weeën.
Een mooie zwart-zilver kitten wordt geboren, helaas al overleden.
Vlot daar achteraan herhaald zich hetzelfde nog een keer. Hielke totaal uitgeput....

Het had zo'n mooi nestje kunnen zijn van 4 of 5. Maar gelukkig hebben we één mooi kitten, en daar moeten we blij mee zijn!
Niet alleen wij moeten dit eerst verwerken, maar zeker ook Hielke.
De volgende dag is ze onrustig, loopt te mauwen en te koeren door het huis, opzoek naar de andere kittens.
Ze was voor de laatste twee bevallingen  naar boven verhuisd, maar de volgende ochtend wou ze weer terug naar beneden. Moeders wil is wet, dus blijft ze beneden.


1 opmerking:

  1. Ach wat verdrietig.....gelukkig toch een kindje voor Hielke om te verzorgen

    BeantwoordenVerwijderen