maandag 27 maart 2017

Alweer 3 weekjes oud

Het sorrel-zilvertje. We twijfelen nu tussen poesje of katertje. Moeilijk te zien op de leeftijd van 3 weken oud.

Zie ze denken en kijken naar de rest. Wat is de volgende stap?

Lekker warm onder de radiator liggen. Hoezo niet slim?

Een van de oudere kittens komt even buurten bij de kittens van Hielke.
 

Omdat ze onder de radiator zijn gaan liggen hebben ze vaak een oogje dichtzitten. Komt waarschijnlijk door de droge lucht. We hebben al een extra bakje water opgehangen om dit probleem te voorkomen. Kijken of het helpt.
Even een poetsbeurt van moeder Hielke. Zie het staartje eens fier omhoog staan. Klaar om te gaan drinken bij moeders.
 



Gezellig samen drinken. Hielke spint ten teken dat ze geniet van haar kroost. Wij ook trouwens hoor, alleen wij knorren (nog) niet.

Gisteren waren de kleintjes van Hielke alweer drie weekjes oud. Tevens de dag voor de eerste wormenkuur! Dit gaat vaak wel goed de eerste keer. Ze weten nog niet echt wat het is en sputteren niet tegen. De volgende keer over 2 weken zal waarschijnlijk lastiger gaan. Ze vinden het niet echt lekker en laten dit dan duidelijk merken ook.

Ze zijn al erg ver in de ontwikkeling, maar heb ze nog niet zelfstandig zien eten. Dit zal niet lang meer duren en zal waarschijnlijk deze week gaan gebeuren. Ze zijn wel erg nieuwsgierig in de bakjes van de grote kittens, Layka en Hielke. Ze snuffelen er wel aan maar verder zijn ze nog niet gekomen.

Wel kunnen ze al heel goed zelfstandig lopen. Maar of de moedertjes dit wel doorhebben?
Van de week zag ik Hielke met een kitten aan de wandel gaan. Ze vond het blijkbaar tijd worden dat haar kleintjes naar een ander ruimte zouden verhuizen. Alleen vond "grote zus" Layka  dat nog veel te vroeg. Dus even later zagen we Layka het verhuisde kitten weer keurig terug bezorgen bij de anderen in het mandje. Hoe lang houden beide moeders dit vol?

zondag 19 maart 2017

Vandaag 2 weken oud..en al echte poesjes!









De ontwikkelingen gaan snel, het zijn nu al geen baby poesjes meer. De oogjes waren al open gegaan en met heel veel moeite proberen ze al wat stapjes te zetten.

Layka, de moeder van het oudere nestje vind ze ook erg interessant. Haar eigen kleintjes zijn al een stuk groter en erg druk. Die vermaken zich zelf al erg goed dus helpt Layka een handje mee bij Hielke.
Ze vind ze alleen zo leuk dat ze er af en toe een meeneemt om even alleen voor haar zelf te hebben. Haar voorkeur gaat uit naar het enige sorrel-zilvertje. Ook Orchid, haar eigen sorrel-zilver poesje, helpt al druk mee met de verzorging. Als dat later geen goede mamapoes wordt!

zondag 12 maart 2017

De eerste week....wat gaat het snel!

Alle vier kittens liggen met volle buikjes. Aan de linkerkant ligt een kitten van Layka.









Na de geboorte zijn de kittens verhuisd naar de kattenkamer boven. Daar zat Layka al met haar kleintjes van vijf weekjes ouder. Het is nu boven een volle boel, maar de moedertjes vinden het wel erg gezellig. Ook voor de grootste kleintjes is het feest. Ze zijn blij dat Hielke er weer is en bij het zien van de allerkleinsten voelen ze zich zelfs al een beetje verantwoordelijk voor hun. Als moeders even bij de kleintjes weg is gaan ze er lekker tussen liggen om ze te wassen en warm te houden.

Door de grote hoeveelheid kittens was Hielke in het begin wel even de kluts kwijt. Ze was onrustig, en zag de oudsten ook als haar eigen kittens. Hierdoor bleef ze in het begin niet bij kleintjes liggen en werden de oudsten meegenomen naar het kraammandje. Van zoveel goede zorgen waren de kittens van Layka niet gediend, dus gingen ze ook net zo snel weer hun eigen gang. Wij zijn tenslotte al groot en kunnen alles "zelf doen".

Door deze onrust vond Hielke dat ze het nestje maar moest gaan verhuizen. Onder het kastje waren ze volgens haar beter op hun plek. Ze bleef er eindelijk rustig bij liggen zodat de kittens goed konden gaan drinken. Wij vonden het geen handige plek en het was ook nog op de speelplek van de groteren, maar moeders wil is wet.

Deze plek was uiteindelijk toch niet naar haar zin. Het andere nestje had een veel mooier mandje.
Dit was voorheen Hielke haar mandje, dus dat werd weer verhuizen. Gelukkig hadden we nog net zo'n mandje liggen maar dan nieuw. Deze zou dan voor Hielke haar nestje zijn. Maar ze was nog steeds niet rustig. Ze moest en ze zou haar oude mandje terug hebben.

Uiteindelijk is de rust weder gekeerd, liggen de kittens lekker en tevreden bij moeder te drinken. Door alle onrust zijn de gewichtjes nog niet verdubbeld maar na vijf dagen gingen de eerste oogjes al wel open. Ze ontwikkelen zich dus goed en dan zal het met het gewicht vast ook wel goed gaan komen.

maandag 6 maart 2017

De geboorte van Hielke haar derde nestje















Twee dagen na de uitgerekende datum is Hielke bevallen van haar derde nestje. Gelukkig niet eerder, want nu is de rust weer een beetje weder gekeerd. De dag ervoor was Akitha,, het eerste kitten dat bij ons is geboren, overleden. Ze zou dit jaar 15 jaar zijn geworden maar ze werd ziek. Melkklier kanker, en waarschijnlijk uitzaaiing. Dit laatste hebben we niet laten onderzoeken omdat ze gezien haar leeftijd beter niet meer geopereerd kan worden. Ze heeft na de constatering nog bijna een half jaar in goede gezondheid bij ons mogen wonen en na een kort ziekbed is ze rustig ingeslapen. Maar het gemis is er niet minder om, ook niet voor de poezenvriendjes hier in huis.
Het gevoel bij dit nestje is dan ook dubbel. We zijn er ontzettend blij mee maar het verdriet om Akitha is er ook nog. Gelukkig is het in de goede volgorde gegaan.

Zondagmorgen om kwart over acht zag ik weeen en even later werd het eerste kitten geboren. Een zwart-zilver poesje. Hierop volgt een blauw-zilver poesje, een sorrel-zilver katertje en een blauw-zilver katertje. Maar hier komen we over een tijdje op terug. Alles binnen drie kwartier, een turbo bevalling. Dit hebben we nog nooit meegemaakt, zo snel. En alles goed gezond!

Het eerste geboren kitten moest wel even op gang komen. Goed wrijven en de neus en het mondje vrij maken met de slijmzuiger, maar even later hoorden we het al piepen, die doet het! Het tweede kitten zagen we al ademen, dus dat ging ook goed. Bij de derde het sorrel-zilver katertje duurde het allemaal wat langer. Maar na een tijd lang wrijven en slijm zuigen begon het toch wat lawaai te maken. En uiteindelijk begon het te krijsen. Het lijkt wel of deze kleur het meest  temperamentvol is. Het vierde kitten hebben we niet geboren zien worden, wel zagen we dat Hielke alweer aan een placenta was begonnen. Hier hoort ook een kitten bij, dus maar even zoeken ja hoor het lag onder haar, nog in het vlies. Met moeite uit het mandje gehaald en van het vlies ontdaan en drooggewreven. Ook deze ging goed.

Hieke heeft nog een blikje Royal Canin Recovery gekregen, dat ging er goed in en eigenlijk lijkt ze niet erg vermoeid. We laten haar nog even beneden zodat we alles goed in de gaten kunnen houden. Je weet maar nooit wat voor verrassingen je nog tegenkomt.
Maar alles blijft goedgaan. Moeders reageert op de geluiden om haar heen en dus wordt het verhuizen naar boven, naar de kittenkamer, naar haar dochter Layke en de vijf kittens van vijf weken oud.
De gewichtjes liggen alle vier boven de 100 gram en dicht bijelkaar. Een goede start.