Vrijdag zijn de twee sorrelzilver somali kittens van Hielke samen verhuisd naar hun nieuwe mensen. 's Morgens hebben ze nog uitgebreid met z'n drieën bij Hielke liggen drinken en 's middags hebben ze de laatste knuffel van ons gehad.
Nieske, die bij ons blijft wonen, vond dit toch wel een beetje vreemd. Eerst kregen ze alle drie nog alle aandacht, maar toen het reismandje kwam mochten haar zusjes er in en bleef zij achter. Ze is nog op het mandje gaan zitten alsof ze ons wou vragen of we haar niet zouden vergeten, maar dat was natuurlijk niet het geval.
's Avonds toen ze moest gaan slapen ging alles ook anders dan anders. Ze waren er aan gewend om alle drie boven in de kattenkamer te slapen, dit vanwege de open trap die we hebben en de kans dat er een kitten doorheen kan vallen. Maar nu Nieske ons enige kitten is willen we haar niet alleen laten slapen. Ze is nu ook groot genoeg en kan al erg goed traplopen dus mag ze beneden blijven bij de rest.
Ze kan het goed vinden met alle andere katten in huis. Lowie de andere abessijn vindt het maar wat leuk dat er nu een soortgenootje in huis is, en ze zijn dan ook dikke vriendjes met elkaar. Het lijkt er op dat ze haar zusjes niet mist, en ook moeder Hielke heeft niet naar de kittens lopen zoeken.
Altijd even buikpijn wanneer je kittens uitvliegen maar wat een feest dat ze samen blijven en dat de blijvende dame lekker in de groep ligt. Ik verbaas me ook iedere keer weer hoe ogenschijnlijk de moeder het gemis van de kittens accepteert. Dat komt vooral door de leeftijd. Met drie maanden zijn het al hele kleuters en horen ze verder te gaan in hun ontwikkeling.
BeantwoordenVerwijderenGoedemorgen Suzan,
Verwijdereninderdaad is het altijd weer een gemis als de kittens gaan verhuizen. Maar als je dan hoort dat het goed gaat in hun nieuwe omgeving, geeft dit ook weer rust. Tenslotte kun je niet ieder kitten zelf houden. Dit weet je als je een nestje hebt. Gelukkig kon deze keer Nieske blijven en zal zij in de toekomst voor een nieuwe generatie gaan zorgen. Verder loopt alles nu ook weer bijelkaar. Zo het nu lijkt wordt iedere kater/poes in z'n waarde gelaten en heerst er harmony in de groep! Blij en gelukkig wordt je daarvan. Groetjes Hilda en Freddie